Appelmuffins met kaneel

Ik heb wel iets met de recepten uit Libelle. Mijn moeder verzamelde de bijlagen in een map, in veel mappen. Die classeurs staan nu bij mij. Vol lekkers. Van vroeger en nu. Libelle maakt ook kookboeken. En nu is er een heruitgave van Het grote Libelle kookboek dat maar liefst 365 recepten uit de Libelle-kookboekenreeks bundelt – met voor elk wat wils. Dé ideale inspiratiebron om dagelijks uit te koken volgens het aanbod van de seizoenen. Per jaargetijde vind je ook heerlijke nagerechten. Met een valies vol kaneel uit Griekenland zijn Appelmuffins het ideale dessert.

Wat heb je nodig?

375 g zelfrijzende bloem
125 g bruine basterdsuiker
1 tl kaneel
2 eieren
2,5 dl melk
160 g gesmolten boter
3 appelen

Hoe ga je tewerk?

• Verwarm de over voor op 210°C. Vet een muffinvorm voor 12 grote of 24 kleine muffins in met boter. Bestuif met bloem. Zeef de zelfrijzende bloem boven een grote mengkom. Roer er de bruine suiker en de kaneel door. Maak een kuiltje in het midden. Klop de eieren los met de melk. Giet dit mengsel in het kuiltje samen met de gesmolten boter. Roer met een houten lepel tot alles gemengd is, maar roer het beslag niet glad, het moet nog klonterig zijn.
• Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd in blokjes. Meng de appelblokjes door het beslag.
• Schep het beslag in de muffinvormpjes en vul ze voor 3/4. Bak 20 à 25 minuten in de voorverwarmde oven. Controleer met een metalen pen: komt deze schoon uit de muffins, dan zijn ze klaar. Laat de muffins nog 5 minuten in de vorm rusten voor je ze eruit haalt en op een rooster laat afkoelen.

Smakelijk!

Dit en nog veel meer recepten vind je in Het grote Libelle kookboek, een uitgave van Libelle en Lannoo en kost 25 euro.

Foto’s: Lannoo

Maakt geld gelukkig?

In mijn Bullet Journal staat een lijstje, een lijstje met klussen. Eén ervan is de kelder opruimen en daaraan gekoppeld een bezoek aan het containerpark en de kringloopwinkel. Terwijl mijn zoon en ik de koffer van mijn Hyundai – waar ik overigens heel gelukkig mee ben – volprop met overbodige spullen en rommel, spoken twee artikels die ik onlangs las, door mijn hoofd.

Het eerste is een interview met trendwatcher James Wallman in happihome. Wallman is de auteur van Stuffocation, onlangs in het Nederlands vertaald als Ontspullen. Meer leven met minder.
Wallman is een voorstander van ontspullen en gelooft in ervaringen, belevingen, veeleer dan in materiële bezittingen. Belangrijke kanttekening: je moet over de levensnoodzakelijke dingen beschikken om een menswaardig bestaan te kunnen leiden. En daar wringt het schoentje natuurlijk al. Wat is een menswaardig bestaan en wat heb je daarvoor nodig? In Griekenland zag ik dat minimaliseren iets heel anders inhoudt dan hetgeen Wallman predikt. Als je de inhoud van je kleerkast ontoereikend is, zal ontspullen wrang smaken. Als een fiets je enige vervoersmiddels is, zal de keuze tussen drie of twee fietsen overhouden geen indruk maken. Bovendien, ervaringen, belevingen kosten geld. Ik kan nu wel beweren dat ik mijn verblijf in Griekenland een ingrijpende ervaring vond en helemaal niet opweegt tegen pakweg een smarttv, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat die reizen, die ervaringen geld kosten. Ervaringen vragen vaak mobiliteit, hetgeen ook duur is.
En dat brengt mij bij het tweede artikel dat ik las in Libelle, over het geheim van gelukkig zijn. Het artikel kwam tot stand naar aanleiding van het boek van Leo Bormans: Geluk. The World Book of Happiness.

Uit onderzoek blijkt dat aanleg 50% bepaalt hoe gelukkig we zijn. 10% is afhankelijk van de levensomstandigheden en 40%, wel die 40% hebben we zelf in de hand.
Ik schrik en frons bij het lezen van die cijfers. In mijn meest depressieve momenten mompel ik wel eens dat ik geen talent voor geluk heb – mij niet bewust van de mogelijkheid ervan. Dat slechts 10% afhangt van de levensomstandigheden vind ik op zijn minst vreemd. Voldoende en meer geld hebben biedt mogelijkheden, zeker om aan de eerder genoemde 40% te werken.
In het artikel wordt er verder ingegaan op de geboden van geluk, zoals: omring je met andere mensen, vervang moeten door willen, geef aan anderen, uit je emoties. Als je iedere dag moet vechten om de maand door te komen, om je job te behouden of pakweg honger hebt, lijken die geboden mij wat pover. En toch waren het net die gedragingen die mij opvielen in Griekenland, in een land waar velen het met weinig geld moeten stellen.

Of spullen en geld je gelukkig maken of niet, of ervaringen belangrijker zijn of niet: het is een interessant en complex verhaal. Voorlopig hou ik het erop dat het antwoord minstens even complex is en voor iedereen weer anders.
Intussen is de kelder en ook mijn hoofd wat lichter.

Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn facebook-pagina