december 2016 – Bakken en verhalen

20161031_161241 We zijn niet eens zo lang terug van Griekenland en alweer volop volgende bezoeken aan het plannen. Toch heb ik er niet zoveel over geschreven. Trump en ander werk zaten daar voor veel tussen.
Vanmorgen ontving ik een enveloppe uit Tolo. Dan maakt mijn hart een sprongetje. Een kerstkaart en mooie, zwart-wit foto’s van Nafplio. En dan wil ik uiteraard daar zijn. Daar is Griekenland.
Griekenland is een mooi land met een heerlijk klimaat, lekker eten en hartelijke mensen, en in crisis. Zo is er die vrouw van een Taverna in Monemvasia. Ze baat een restaurantje met hotel uit samen met haar man en zoon. We waren er al eerder, in de paasvakantie en aten er voor het eerst sinds ons verblijf, een moussaka. Een lekkere moussaka, een lauwe moussaka. Ze serveren de wijn in kilogram. Echt waar. We werden er heel goed ontvangen en waren toen de enige eetgasten. Vrienden van haar man dronken ouzo en bleven daar de hele avond hangen. En nu willen wij daar graag terug. Het is november, lekker weer en meer gasten. Een jonge dame komt ons groeten in een uitstekend Frans. Ze werkt hier en komt uit Moldavië, een land dat ze heeft verlaten voor een beter leven in Griekenland. Ze is leerkracht Frans. Het leven kan vreemd lopen en een beter leven relatief.
De vrouw des huizes herinnert ons. Hetgeen niet veel gasten vermoedt. Ze babbelt honderduit. Ik vraag haar naar het recept van Grieks paasbrood. Ze denkt na. Ze serveert ons brood dat ze zelf gebakken heeft. Donker brood. En dan gaat ze aan een tafeltje zitten met een boek en pen en papier. In het Engels schrijft ze het recept van paasbrood (waarover later meer). Ik ben ontroerd. Dat bedoel ik met die bijzondere hartelijkheid. Bij het afscheid zegt ze dat we moeten terugkeren, dat ze op ons zal wachten. En in de zomer , jawel, in de zomer gaan we terug.

’s Anderendaags wandelen we langs de kust en merken een klein winkeltje op met een leuke etalage. Streekproducten. We gaan eens neuzen en proeven. Een meisje baat de winkel uit met haar moeder. Het huis is van haar grootmoeder geweest. Ze is hier opgegroeid, maar trok naar Athene om te studeren. Ze vond geen werk en keerde terug. De moeder bereidt de producten, gaande van siropen, confituren, zeste tot honing, en het jonge meisje verkoopt. Ze zijn pas gestart. Ik hoop dat ze mogen slagen. Ik hoop dat alle Grieken mogen slagen.

Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn facebook-pagina of volg mijn instagram-account

Halfweg december, examentijd dus. Het is bij mijn zoon niet anders. Om hem wat op te monteren, geef ik mij over aan verwennerijen. Ik bakte al brownies, kerstkoeken en nu roulés à la cannelle. De inspiratie komt uit het nieuwe kookboek van Colruyt: Koken is kinderspel. De nieuwe telg van Colruyt is niet zomaar een kookboek, maar een werk waarin kinderen de plak zwaaien. Koken wordt immers overgelaten aan de juniors, aan de kleine chef-koks. Het boek is opgebouwd in vijf hoofdstukken met telkens een andere kookopdracht, uitgelegd in verschillende stappen. Een robotfiguurtje begeleidt de kinderen spelenderwijs door het kookboek. De recepten zijn samengesteld op hun maat en spreken erg tot de verbeelding: wat denk je bijvoorbeeld van pita voor coole kikkers of bommetjes met superzaad? Bij het boek zitten ook stikkers: een leuk idee om het recept te beoordelen.

Ben je nog op zoek naar een kerstgeschenk? Dan is Koken is kinderspel beslist een goed idee. Koken is kinderspel telt 164blz. en is nu verkrijgbaar in alle Colruyt-winkels voor 11,95 euro.